Pożegnanie Ks. Proboszcza w Soblówce
W dniu 26 lipca w niedzielę o godz. 11.00 w Kościele Parafialnym Niepokalanego Serca NMP w Soblówce, odbyło się uroczyste pożegnanie Ks. Jana Stanisława Króżla, który proboszczował w parafi od 31 lat. W uroczystości wzięli udział: Ks. Franciszek Warzecha proboszcz parafi Rajcza, Ks. Zdzisław Grochala proboszcz parafi Rycerka, Ks. prałat Jan Bielański, Ks. Kazimierz Piętka, Rada Parafialna w Soblówce, OSP Soblówka, Rada Sołecka i mieszkańcy w Soblówce.
Kie cłowiek wychodzi z chałpy i zamyka za sobom dzwiyrze to nigdy nie wiy cy się jesce kiesik do nij wroci nazod cy niy. Nie wiy tez tego kiela casu pójdzie, ka w końcu zojdzie i kogo po drodze spotko .Tak po prawdzie to nicego pewnego nie wiy, bo nik mu tej drogi co jest przed nim do przyjścio zawcasu ani nie pokozoł, ani mu jij nie łopowiedzioł, ani tez przed nicym nie łostrzyk; ka jaki zokrynt, ka dziura ,a ka tornie. Ale pomijajonc juz to wszyśko jedno wiy na pewno: ze musi iś tak jak Pan Bog przikozoł, bo pódzie ino roz i zodnej poprawki ani repety już potem nie bydzie. A drugo rzec co jom tes wiy na pewno to ta, ze nawet nie jest moze taki wozne to cy seł długo cy krotko, ani to cy był chudy , cy gruby ale to jako seł. Jako stawioł ty swoje kroki: cy krzywo cy prosto . I kiela razy wstawoł zeby zaś iść dalij .Jednym słowem nojwożnijse z tego wszyśkigo to som ty ślady co ik to po sobie tu i tam cłowiek zostawio . Rozne ślady pozostawiane tu tez na tej nasej drodze w Cichej . I ty małe i ty duze. Ty jedne zaroz łuwidzi łoko, bo som na wierchu.
Piykno kaplica, paradne witraże w łoknak, droga krzyzowo na Rycyrzowom. Ale innyk nie łuwidzi wcale bo som łuny kasik tam pochowane w środku. Nojcynścij w innyk ludziak. Ale to właśnie z nik , kawołek po kawołku, ziorko po ziorku, kryska po krysce kozdego dnia powstawoł twoj prowdziwy łobroz. Nie malowoł go ani nie rzezbił dlo ciebie zodyn artysta. Ino tyś se tyn łobroz namalował som swojom własnom rynkom. Łobroz prowdziwego gazdy. Nie takiego co to na nic nie patrzy ino leci trzonski przed łowcami a łuny się po manowcak tracom , ani tez nie takiego co to na ty łowce beko i ik ścigo przed sobom karkoskom, ale takiego gazdy ktory cieyrpliwie krok po kroku z temi swoimi łowieckami idzie i ś nimi łozprawio. I to łozprawio śnimi ik własnym jynzykem. Jak rowny z rownym. Tak ze kazdo z nik cuje ze jest dlo niego tak samo wozno jak i ta drugo. Bez wzglyndu na to skont przysła, w ktorom strone idzie i cy jest juz bioło cy jesce może kfilowo kapecke corno. Tyś kazdom ś nik mioł tak samo rod. I dziś przyseł taki dziyń, ktorego zodno z tyk łowiecek włoncnie ze mnom serdecnie nie kciała zeby przyseł. Ale tez przeciez kozdy z nos trufoł ze łun w końcu kiesik przijś musi. Taki dziyń, w ktorym trzeba powiedzieć ty dwa słowa, ktore dlo kozdego górola som nojwoznijse. Po piyrse Bog zapłać za wszyśko. Za to ześ tu z nami był. A przede wszyśkim za to jakiś był. A po drugi : scynś ci Panie Boze. Pamiyntoj, ze wracos się do swojigo gniozda, do tego miejsca z którego ześ wyseł na świat. I pamiyntoj tez przede wszyśkim to ze wracos się tu stela z podniesionom głowom, honornie jak na prowdziwego gazde przystało: z palicom w gorści i z kapelusem na głowie - pożegnanie wygłoszone przez Wójta Gminy Ujsoły Tadeusza Piętkę.